Hardik Pandya had een mooie, leidinggevende functie bij een technisch bedrijf in Mumbai toen zijn vrouw de kans kreeg om voor haar werkgever in Terneuzen te gaan wonen en werken. Een uitdaging die zij samen met hun vierjarige dochter aangingen. Terwijl zijn vrouw direct als teamleider aan de slag kon, begon voor hem een zoektocht naar een baan. Tijdens die zoektocht stuitte hij op Ferris, een bedrijf dat hij nog niet kende, maar dat vergelijkbaar werk doet als het bedrijf waarvoor hij in India werkte. Inmiddels werkt hij al ruim een jaar als technisch tekenaar op de engineeringafdeling. “Natuurlijk hebben we het weleens over doorgroeien. Maar daarvoor moet ik Nederlands leren en alle ins en outs van het bedrijf leren kennen. Ik heb geen haast; ik wil mezelf eerst bewijzen.”
Hardik vertelt dat de start in Nederland best lastig was. Zijn vrouw kon aan de slag als teamleider Finance, maar zijn dochter en hij waren nog zoekende. “Na mijn bachelor in engineering had ik verschillende banen gehad. Toen we vertrokken uit Mumbai, had ik een leidinggevende rol bij een technisch bedrijf. In Nederland solliciteerde ik op verschillende functies, maar een belangrijke vereiste was steeds een goede beheersing van de Nederlandse taal.” Uiteindelijk hoorde hij tijdens een cricketwedstrijd in Terneuzen over een banenbeurs in Goes. “Daar ontmoette ik de recruiter van Ferris. Bij het bekijken van de bedrijfspresentatie realiseerde ik me dat hun activiteiten sterk lijken op die van mijn vorige werkgever in Mumbai.”
Die eerste kennismaking leidde tot een sollicitatiegesprek bij Ferris. Het was een positief gesprek, maar in eerste instantie zonder baan als resultaat. Ondertussen nam Hardik verschillende parttimebanen aan en – belangrijker – hij bleef contact houden met de recruiter. “Ongeveer zes maanden later hoorde ik dat er een vacature was bij Engineering. Ik was superblij dat ik voor deze kans in aanmerking kwam. Ik had al wat ervaring met Tekla Structures, maar dat was vooral om werk te beoordelen. Dankzij mijn werkervaring met soortgelijke softwarepakketten kon ik me snel aanpassen en effectief werken met Tekla. Na een basistraining kon ik binnen een paar weken zelfstandig met Tekla Structures werken. Ik geniet van het werk; het gaat veel verder dan alleen het maken van tekeningen. Het vereist een goed begrip van het project en een zorgvuldige afweging van de omstandigheden op locatie en bij de fabricage. Ik heb al bijgedragen aan verschillende grootschalige, indrukwekkende projecten, waaronder een voor Yara. Momenteel ben ik betrokken bij een gasketelproject waarbij ongeveer 400 ton staal wordt gebruikt. Elk project brengt zijn eigen uitdagingen met zich mee, wat het werk zowel boeiend als lonend maakt.”
"Taal is een uitdaging, maar geen belemmering – zolang je de wil hebt om te leren en collega’s je erbij betrekken"
Nadat Hardik werd aangenomen, had hij een gesprek met de directeur van Ferris zelf.
“Hij vertelde me dat er bij Ferris en Syndus tal van kansen zijn om verder te groeien. Ook het managementteam van Syndus reageerde erg positief op mijn komst en heette me van harte welkom.” Hardiks eerste werkdag verliep heel goed. “Ik werd aan de collega’s voorgesteld en iedereen reageerde heel positief. Verder kreeg ik een rondleiding langs alle bedrijven die onder de Syndus Group vallen. Ik wist eerlijk gezegd niet dat het bedrijf zo groot is. Het was erg prettig dat ik direct een buddy toegewezen kreeg die me wegwijs maakte. Wat me opvalt, is dat eigenlijk iedereen wel Engels spreekt. Dat vind ik heel geruststellend. Natuurlijk praten collega’s onderling regelmatig in het Nederlands, maar ze proberen mij er altijd bij te betrekken.”
Inmiddels heb ik een cursus Nederlands op A2-niveau afgerond. Met hulp van Ferris start ik nu met taalniveau B1. Dat stellen zij niet verplicht, maar dat wil ik zelf heel graag.” Hardik merkt geen grote cultuurverschillen tussen zijn werk in Nederland en India. “Het is best vergelijkbaar. Niet zoveel anders.” Het contact met zijn collega’s verloopt erg goed. Natuurlijk was hij aanwezig bij het jubileumfeest van de Syndus Group, een sportevenement en een teambuildingsactiviteit. Het kerstfeest miste hij, omdat hij toen met zijn vrouw en dochter in India op vakantie was. Zijn vrouw heeft wel de rondleiding door het nieuwe bedrijfsgebouw bijgewoond en vond het indrukwekkend. “Afgelopen zomer heb ik nauw samengewerkt met een collega die al bijna 40 jaar bij het bedrijf werkt. Ondanks de taalbarrière – hij spreekt nauwelijks Engels – hebben we geleidelijk een sterke werkrelatie opgebouwd. Toevallig gaat hij ook naar dezelfde sport- en spelclub in de plaatselijke sportschool. Dat maakt het sporten erg leuk en vertrouwd.”
Inmiddels hebben Hardik en zijn gezin hun draai gevonden. In Terneuzen wonen tientallen Indiase families en – gelet op het grote aantal Indiase feestdagen – is er altijd wel een reden om samen te komen. “We wonen hier erg naar ons zin en genieten van het dorpse leven, want vergeleken met Mumbai is Terneuzen een dorp. Ik heb een tuin, en voor mij is dat een echte stress buster. Ik verbouw wat groente en fruit en heb ook in huis heel veel planten. Ik had me altijd voorgenomen om mijn dochter goed te helpen met alles wat ze op school leert, maar dat gaat hier helaas niet lukken,” lacht hij. “Ze spreekt inmiddels beter Nederlands dan ik.”